Ściany działowe budujemy z bloczków Termalica o grubości 10 lub 12 cm, zwykle po wymurowaniu ścian nośnych zewnętrznych i wewnętrznych. Połączenie ścian działowych z konstrukcyjnymi wykonujemy za pomocą łączników LP30 ze stali nierdzewnej, w ilości minimum 4 sztuk na wysokości kondygnacji. Usytuowanie ścianek działowych należy określić już na etapie budowy ścian nośnych, na podstawie dokumentacji projektowej.
Podczas murowania ścian konstrukcyjnych, wzdłuż przebiegu ścian działowych, w co drugiej lub w co trzeciej spoinie układamy płaski łącznik LP30, tak aby połowa łącznika wchodziła w głąb ściany działowej. Następnie murując ścianę działową dostawiamy bloczki i zatapiamy łącznik LP30 w zaprawie klejowej spoiny poziomej.
W przypadku zmiany położenia ściany działowej względem wcześniej projektowanego lub gdy w ścianach głównych nie zostały zamocowane metalowe kotwy, połączenie obu ścian wykonujemy za pomocą łączników LP30 wygiętych w kształt litery „L", które przybijamy do bloczków gwoździami lub kołkami rozporowymi.
Przed przystąpieniem do budowy ścian działowych należy w miejscu ich posadowienia ułożyć izolację z papy lub folii, o szerokości pasa większej o 30 cm od grubości ściany.
Pierwszą warstwę bloczków osadzamy na zwykłej zaprawie cementowej, wyrównując ją do poziomu spoin ściany nośnej.
Bloczki ściany działowej dostawiamy do ściany nośnej, nakładając zaprawę klejową na pionowy styk obu ścian. Po ustabilizowaniu się bloczków pierwszej warstwy, przeszlifowaniu i usunięciu pyłu, przystępujemy do murowania bloczków kolejnych warstw na zaprawie cienkowarstwowej Termalica, pamiętając o wiązaniu elementów w warstwach z przesunięciem o co najmniej 10 cm.
Pomiędzy stropem a ścianą działową należy pozostawić szczelinę grubości 1-2 cm, którą wypełniamy pianką montażową poliuretanową.
W strefie podokiennej występuje niekorzystny rozkład naprężeń, który może powodować powstanie rys pod oknami. Zarysowaniu ściany możemy zapobiec poprzez odpowiednie wzmocnienie konstrukcji murowej, stosując zbrojenie w spoinie wspornej pod oknem.
Zbrojenie możemy wykonać z prefabrykowanych płaskich kratownic (np. Murfor), które umieszczamy w zaprawie cienkowarstwowej pod ostatnią warstwą bloczków w oknie. W tym celu wyznaczamy na murze położenie otworu okiennego, nakładamy zaprawę klejową Termalica, wciskamy w spoinę zbrojenie kratownicowe i ponownie pokrywamy zaprawą przy murowaniu bloczków.
Innym sposobem zbrojenia warstwy podokiennej jest ułożenie dwóch prętów żebrowanych ø8 mm w bruzdach wypełnionych zaprawą cementową. Bruzdy głębokości ok. 3 cm najłatwiej wykonać przy użyciu rylca, przeciągając go wzdłuż przybitej na murze drewnianej łaty. Następnie bruzdy wypełniamy zaprawą cementową i zatapiamy w nich pręty zbrojenia.
Niezależnie od zastosowanego rozwiązania, zbrojenie spoin wspornych należy przedłużyć poza krawędź otworu okiennego, o co najmniej 50 cm z każdej strony.
W ścianach z bloczków Termalica wykonanie instalacji budynku jest czynnością łatwą i mało pracochłonną. Bruzdy pionowe i poziome najlepiej wykonać przy użyciu rylca, przeciągając go wzdłuż naniesionych linii lub przybitych do ściany łat drewnianych. Otwory na podtynkowe złącza i gniazda elektryczne wiercimy za pomocą specjalnego płaskiego wiertła. Do wiercenia otworów w bloczkach Termalica należy stosować wiertarkę bez udaru.
Bruk-Bet