Po kilku latach użytkowania okazuje się czy podłoga w domu została wykonana bez błędów. Od tego zależy czy w pomieszczeniu będzie zimno i wilgotno, a przez to rachunki za ogrzewanie znaczne, czy też ciepło i rachunki przyjazne.
Może zdarzyć się także, że wykładzina podłogowa zacznie odstawać, a podłoże na skutek zanikania izolacji osiadać i pękać. Co gorsza, przesycone "chemią" warstwy podpodłogowe emitować mogą substancje szkodliwe dla zdrowia, powodujące alergie. Warto zatem wcześniej docenić korzyści jakie daje podłoga odpowiednio wykonana we wszystkich warstwach. Koszt późniejszego, drogiego remontu, to najgorsza ewentualność, do której możemy być zmuszeni. A przecież od razu można ułożyć ją prawidłowo.
Sposobem na uniknięcie wielu kłopotów związanych z układaniem podłogi bezpośrednio na gruncie może być zastosowanie keramzytu. Ciężar nasypowy tego kruszywa (250-300 kg/m3) - sześciokrotnie lżejszego od piasku - oraz bardzo dobre parametry izolacyjne (0,08 W/mK) powodują, że jest to najlżejszy i "najcieplejszy" keramzyt produkowany w Polsce. Dodatkowo jest całkowicie naturalny, chemicznie obojętny, wytrzymały, mrozoodporny oraz niepalny. Niska nasiąkliwość i błyskawiczne wysychanie sprawiają, że jest odporny na pleśnie, grzyby, gryzonie, mchy, i w rezultacie bardzo trwały. Nie zmienia swoich właściwości nawet po długim czasie i można go wielokrotnie stosować.
Zastosowanie keramzytu znacznie skraca czas i zmniejsza koszty wykonania podłogi. Korzystając z takiego rozwiązania automatycznie redukujemy ilość warstw podłogowych z sześciu do czterech - podsypka piaskowa, podłoże betonowe i izolacja cieplna zastępowana jest bowiem przez jedną warstwę keramzytu izolacyjnego frakcji 10-20 mm, która z powodzeniem pełni jednocześnie rolę wspomnianych trzech warstw. Keramzyt Optiroc dodatkowo jest "ponadczasowy" - nie zanika w połączeniu z izolacjami bitumicznymi i folią, a ponadto jest w stanie przenieść większe obciążenia niż dotychczas stosowane, typowe izolacje, np. styropianowe.
Podłogę na keramzycie wykonać może praktycznie każdy wprawny majsterkowicz. Prace należy rozpocząć od ułożenia warstwy tego kruszywa na podłożu gruntowym - koniecznym warunkiem jest jednak wcześniejsze rozprowadzenie wszystkich podziemnych instalacji. Na początku, z powierzchni na której ma być ułożona podłoga usuwamy warstwę ziemi urodzajnej - tzw. humusu. Następnie na wyrównane podłoże wysypuje się keramzyt Optiroc, który dostarczany jest na plac budowy, albo samochodem "wywrotką" (większe ilości), albo w dużych opakowaniach zawierających 1,5 m3 (tzw. big-bagach), albo w foliowych workach o pojemności 50 l. Należy dopilnować aby warstwa kruszywa miała grubość ok. 20-30 cm. Prace można sobie ułatwić stosując do rozkładania keramzytu zwykłe grabie. Aby w czasie robót nie "zapadać się" między gliniane granulki można ułożyć tymczasowy chodnik z desek. Keramzyt Optiroc należy zagęścić ręcznym ubijakiem płytowym - tzw. "babą" z płytą o wymiarach ok. 50x50 cm lub lekką mechaniczną zagęszczarką płytową. Etap ten kończymy wtedy, kiedy przy ostrożnym stąpaniu po keramzycie nogi przestaną zagłębiać się w granulat. Aby ułatwić sobie dalsze prace warto wykonać tzw. "szpryc" cementowy, czyli spryskać wierzch zagęszczonej warstwy ciekłą mieszaniną cementu, piasku i wody. Powstanie wtedy cementowa "skorupka" o grubości około 0,5 cm i na drugi dzień znacznie łatwiej będzie można ułożyć izolację. Przy ostrożnym wykonywaniu dalszych robót przygotowanie szprycu można ewentualnie pominąć. Z kolei na wierzchu keramzytu układamy izolację, np. z dwóch warstw folii lub papy. Powinna się ona łączyć z izolacją ułożoną wcześniej na ławach lub ścianach fundamentowych. Bardzo ważne jest także, aby w miejscu połączenia, folia czy papa były ułożone z naddatkiem umożliwiającym ewentualne przyszłe ruchy podłoża względem ścian.
Następnym etapem naszych prac będzie wykonanie podłoża betonowego - np. z gotowej mieszanki Optiroc 1000. Warstwa ta powinna mieć grubość około 6,0 cm. Warto ją "zazbroić" w dolnej części siatką z prętów o średnicy 4,0 - 5,0 mm. Przed przystąpieniem do wylewania zaprawy podłogowej, na obwodzie ścian należy ułożyć dylatację - specjalną taśmę albo pasek ze styropianu. Poziom podłoża powinny wyznaczać prowadnice (najlepiej gładkie rurki) starannie ustawione przy pomocy poziomnicy. Możemy zamocować je na pryzmach zaprawy. Następnym krokiem będzie przygotowanie zaprawy. Należy przy tym pamiętać, że dla podłoża o grubości 6,0 cm zużycie suchej mieszanki wyniesie niecałe pięć worków Optiroc 1000 na każdy metr kwadratowy. Suchą zaprawę mieszamy z wodą w określonych na opakowaniu proporcjach. Gotową mieszankę układamy z pewnym naddatkiem między prowadnicami a jej nadmiar ściągamy łatą. Kiedy będzie można już wejść na wykonany podkład, rurki ostrożnie wyciągamy, a ślady po nich uzupełniamy świeżą zaprawą. Następnego dnia całe podłoże moczymy i przykrywamy folią na 3 dni. Kolejną czynnością będzie tzw. "zacieranie powierzchni". Jeśli zamierzamy układać później płytki - wystarczy wykończyć ją "na ostro". W następnej kolejności wykonujemy przeciwskurczowe nacięcia w progach i przewężeniach pomieszczeń, oraz w miejscach dzielących większe płaszczyzny posadzki na pola zbliżone do kwadratu o boku do 5 m. Po całkowitym wyschnięciu zaprawy na tak przygotowanym podłożu można układać dowolną posadzkę z płytek, PVC, paneli itp.
Aby przyspieszyć i ułatwić sobie pracę można skorzystać ze specjalnego, izolacyjnego keramzytu Optiroc układanego bezpośrednio w workach. Jak poprzednio, pierwszą czynnością przy wykonaniu podłogi będzie wyrównanie podłoża gruntowego. Następnie układamy worki z kruszywem jeden przy drugim, "na płasko" - średnie zużycie materiału będzie wynosić trzy opakowania 50 l. na 1 m2. Przestrzenie pomiędzy workami trzeba będzie następnie wypełnić luźnym keramzytem. W celu odpowietrzenia każdy worek po ułożeniu powinien być rozcięty lub kilkakrotnie przedziurawiony. Zapobiegnie to powstaniu "poduszek powietrza" zamkniętego w workach i ewentualnemu ułożeniu szlichty na "balonikach". Dalsze kroki będą identyczne jak w poprzednim przykładzie, z tą różnicą, że nie wymagają zagęszczania keramzytu ani "szprycu". Ta metoda pozwala na wykonanie podłogi na gruncie w bardzo krótkim czasie. Pracę może wykonać praktycznie każdy, bez użycia skomplikowanych maszyn i narzędzi. Tym sposobem samodzielnie przygotujemy dobrze izolowane, trwałe i stabilne podłoża na gruncie, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku (np. werandy, tarasy).
Innym rozwiązaniem izolacji podłogi na gruncie jest wykonanie warstwy lekkiego betonu keramzytowego zamiast kruszywa wysypanego luzem. W tym celu wystarczy na 1 m3 keramzytu Optiroc frakcji 10-20 mm dodać ok. 190 kg cementu i 100 litrów wody, całość wymieszać w betoniarce, a następnie układać bezpośrednio na podłoże gruntowe. Przy wykonywaniu takiej mieszanki należy najpierw całość keramzytu zalać połową wody zarobowej, odczekać ok. 10 minut a następnie dodać cement i resztę wody. Warstwa z lekkiego betonu nie będzie wymagać zagęszczania; po trzech dniach bezpośrednio na niej będzie można wykonać izolację i podłoże pod posadzkę.
Kolejny sposób polega na rozłożeniu na wyrównanym podłożu bloczków izolacyjnych z keramzytobetonu, a następnie izolacji z folii lub papy. Metoda ta pozwala na bardzo szybkie wykonanie podłogi na gruncie. Nie wymaga żadnego dodatkowego sprzętu ani przerw technologicznych związanych z wiązaniem betonu.
Maxit